21
Ο αλγόριθμος ανάλυσης οπτικού πεδίου που υλοποιήθηκε από τους Ferreira κ.ά. [26]
χρησιμοποιεί τον αλγόριθμο του Van Kreveld, σε συνδυασμό με την τεχνική της παράλληλης
επεξεργασίας.
Σχήμα 1 Διαχωρισμός των τομέων που χρησιμοποιούνται για την παράλληλη εκτέλεση του αλγόριθμο των
Ferreira κ.ά.
3
, ο υπολογισμός της ορατότητας διαχωρίζεται σε κομμάτια,
με βάση τη θέση του παρατηρητή, πετυχαίνοντας με αυτόν τον τρόπο βελτίωση στην ταχύτητα
εκτέλεσης του αλγορίθμου. Ο αλγόριθμος αυτός, παρόλο που πετυχαίνει βελτίωση της
απόδοσης, δεν υπολογίζει με ακριβή τρόπο το ύψος των κελιών και κατά συνέπεια παρουσιάζει
έλλειψη στην ακρίβεια του.
Ένας ακόμα, αλγόριθμος ανάλυσης οπτικού πεδίου, υλοποιήθηκε από τον Gokhan
Yilmaz [21]. Ο αλγόριθμος του Gokhan Yilmaz ξεχωρίζει από εκείνο των Ferreira, καθώς για
τις μετρήσεις των γεγονότων του εφαρμόζει παράλληλη επεξεργασία με την χρήση της κάρτας
γραφικών. Ο αλγόριθμος αυτός, όπως και ο προηγούμενος, δεν υπολογίζει με ακρίβεια την τιμή
του ύψους των κελιών, με αποτέλεσμα τη μείωση της ακρίβειας του αλγορίθμου. Επιπλέον,
απαιτεί τη χρήση της κάρτα γραφικών για μέρος των υπολογισμών, που για πολλούς χρήστες
δεν είναι διαθέσιμη λόγω του κόστους της.
Τέλος, ο αλγόριθμος ανάλυσης οπτικού πεδίου, που υλοποιήθηκε από του Haverkort,
H.J. ,Toma, L. και Zhuang, Yi [27], εφαρμόζει τεχνικές διαχείρισης μνήμης. Στόχος των
τεχνικών αυτών είναι να δεσμευτεί χώρος στην εσωτερική μνήμη του υπολογιστή, καθώς
παρέχει γρηγορότερο χρόνο προσπέλασης των μεταβλητών. Αποτέλεσμα της τεχνικής αυτής
είναι να επιταχυνθούν διαδικασίες, όπως η ταξινόμηση και η σάρωση, οι οποίες αποτελούν
δομικό στοιχείο του αλγορίθμου. Στον αλγόριθμο αυτόν, δεν χρησιμοποιούνται τεχνικές
παραλληλοποίησης, αλλά διαχωρίζεται το πρόβλημα σε κομμάτια που μπορεί να διαχειριστεί
η εσωτερική μνήμη του υπολογιστή. Στην υλοποίηση αυτή, αρχικά υπολογίζεται η μνήμη που
3
Πηγή του σχήματος είναι η δημοσίευση [26]