Σχεδιασμός και υλοποίηση ενός έξυπνου παιχνιδιού για τη συναισθηματική 

παρακολούθηση και το γονικό έλεγχο ενός παιδιού 

 

 

53 

 

βάση,  άλυτο.  Έχοντας  σαν  δεδομένο  μια  δισδιάστατη  οπτική  ενός  τρισδιάστατου 

κόσμου,  υπάρχουν  άπειροι  τρόποι  να  ανακατασκευαστεί  το  αντίστοιχο  τρισδιάστατο 

σήμα. Ακόμα και αν τα δεδομένα ήταν τέλεια, μία δισδιάστατη εικόνα θα μπορούσε να 

αναπαριστά  οποιονδήποτε  από  τους  άπειρους  συνδυασμούς  τρισδιάστατων  σκηνών. 

Συνεπώς στο πρόβλημα αυτό δεν υπάρχει μοναδική και οριστική λύση.  

Κατά  το  σχεδιασμό  ενός  πρακτικού  συστήματος  μηχανικής  όρασης,  οι  όχι  τόσο 

ρητές πληροφορίες, που απορρέουν από τα συμφραζόμενα μπορούν να χρησιμοποιηθούν 

για να αποφευχθούν οι περιορισμοί που επιβάλλονται από τους οπτικούς αισθητήρες. Οι 

πληροφορίες  αυτές  μπορούν  επίσης  να  διαμορφωθούν  ρητά  με  τις  τεχνικές  εκμάθησης 

μηχανών.  Έτσι,  κρυμμένες  πληροφορίες  όπως  το  μέγεθος,  ο  προσανατολισμός  της 

βαρύτητας κ.α. μπορούν να συσχετίζονται με τις τιμές τους σε ένα σύνολο εκπαίδευσης 

με ετικέτες. Εναλλακτικά, στο πρακτικό σύστημα μπορούν να προστεθούν επιπρόσθετοι 

αισθητήρες  για  να  προσδιοριστούν  οι  κρυμμένες  συνιστώσες.  Συνεπώς,  η  χρήση  μιας 

σειράς  από  λέιζερ  ανίχνευσης  για  προσδιορισμό  βάθους  επιτρέπει  την  ακριβή  μέτρηση 

του μεγέθους ενός αντικειμένου στο χώρο. 

Τα δεδομένα εικόνας, όμως, με τα οποία τροφοδοτούνται τα συστήματα τεχνητής 

όρασης  κάθε  άλλο  παρά  τέλεια  είναι.  Ο  θόρυβος  και  οι  διάφορες  διαστρεβλώσεις  τα 

αλλοιώνουν  επιδεινώνοντας  ακόμα  περισσότερο  το  έργο  που  προσπαθεί  να  επιτύχει  η 

τεχνητή  όραση.  Τέτοιες  αλλοιώσεις  συνήθως  προέρχονται  από  αλλαγές  συνθηκών  στο 

κόσμο γύρω μας (καιρός, φωτισμός, αντανακλάσεις, μετακινήσεις), ατέλειες του φακού, 

μηχανικές  ρυθμίσεις,  πεπερασμένο  χρόνο  ενσωμάτωσης  στον  αισθητήρα  (θολές 

κινήσεις), ηλεκτρικό θόρυβο στον αισθητήρα ή σε άλλα ηλεκτρονικά εξαρτήματα αλλά 

και πιθανές συμπιέσεις μετά την αποτύπωση στιγμιότυπου της εικόνας. 

Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο θόρυβος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η 

χρήση  στατιστικών  μεθόδων.  Για  παράδειγμα,  υπάρχει  περίπτωση  να  είναι  αδύνατο  να 

ανιχνευτεί μία άκρη σε μία εικόνα μόνο με τη σύγκριση ενός σημείου με τους άμεσους 

γείτονές  του.  Εάν  εξετάζονται,  όμως,  οι  στατιστικές  πέρα  από  μία  τοπική  περιοχή,  η 

ανίχνευση ακρών γίνεται αισθητά ευκολότερη. Μια πραγματική άκρη θα πρέπει τελικά 

να εμφανίζεται ως μία ακολουθία απαντήσεων από τους άμεσους γείτονες μέσα σε μία 

συγκεκριμένη  περιοχή,  των  οποίων  ο  προσανατολισμός  είναι  σύμφωνος  με  αυτόν  των 

γειτόνων  τους.  Είναι,  επίσης,  δυνατό  να  αντισταθμιστεί  ο  θόρυβος  με  τη  λήψη