Σχεδιασμός και υλοποίηση ενός έξυπνου παιχνιδιού για τη συναισθηματική 

παρακολούθηση και το γονικό έλεγχο ενός παιδιού 

 

 

26 

 

1.3 Συνεισφορά στην επιστημονική κοινότητα και παρόμοιες εργασίες 

 

Τα  τελευταία  χρόνια  έχουν  αναπτυχθεί  πολλές  εφαρμογές  πάνω  στην  όραση 

μηχανής  και  πολλές  που  χρησιμοποιούν  ενσωματωμένα  συστήματα.  Ωστόσο  υπάρχουν 

και παραδείγματα εφαρμογών που συνδυάζουν τους δύο αυτούς επιστημονικούς τομείς, 

όπως  και  η  παρούσα  διπλωματική  εργασία.  Αυτή  ασχολείται  με  την  αναγνώριση 

προτύπων και συγκεκριμένα την αναγνώριση προσώπου και επιμέρους χαρακτηριστικών 

αυτού.  Η  επίτευξη  των  πολλαπλών  αναγνωρίσεων  που  απαιτούνται  πραγματοποιήθηκε 

με τη μέθοδο ειδικά εκπαιδευμένων ταξινομητών, μία μέθοδο η οποία εισήχθη το 2001 

από τους Paul Viola και Michael Jones [1]

.

 Περισσότερα για τη μέθοδο αυτή, αλλά και 

λεπτομέρειες που αφορούν την εκπαίδευση των ταξινομητών θα αναφερθούν σε επόμενο 

κεφάλαιο.  Επιπλέον,  καθοριστικό  ρόλο  για  την  υλοποίηση  της  εργασίας  είχε  η  έρευνα 

γύρω  από  τα  ενσωματωμένα  συστήματα,  η  χρήση  ενός  μικροϋπολογιστή  και  η  ζεύξη 

ανάμεσα σε αυτόν και σε έναν κανονικό υπολογιστή ώστε να επιτευχθούν τα καλύτερα 

δυνατά αποτελέσματα και αποδόσεις. 

Όλα  αυτά  συνδυάστηκαν  για  να  αναπτυχθεί  μία  εφαρμογή  αναγνώρισης 

εκφράσεων  προσώπου.  Η  εφαρμογή  αυτή  προσανατολίζεται  και  αφορά  μία  μείζονος 

σημασίας  περίοδο  της  ζωής  του  ατόμου,  την  περίοδο  της  βρεφικής  και  προσχολικής 

ηλικίας. Στόχο έχει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις νέες  τεχνολογίες,  που βρίσκονται 

στο  προσκήνιο  και  ανθίζουν  και  να  αποτελέσει  τον  κύριο  άξονα  ενός  καινοτόμου 

προϊόντος.  Το  προϊόν  αυτό  έχει  τη  μορφή  ενός  έξυπνου  παιχνιδιού,  προσιτού  και  με 

διαδραστικό  χαρακτήρα.  Οι  ανθρώπινοι  μορφασμοί  έχουν  τη  δυνατότητα  να 

επικοινωνούν  συναισθήματά  και  να  προσδιορίζουν  συμπεριφορές.  Είναι,  λοιπόν, 

κλασικά  δείγματα  που  αντανακλούν  την  εσωτερική  ψυχική  κατάσταση  του  ατόμου. 

Μεγαλύτερο  και  πιο  σημαντικό  ρόλο  παίζουν  όταν  προέρχονται  από  πρόσωπα  πολύ 

μικρής  ηλικίας,  που  τις  περισσότερες  φορές  δεν  έχουν  άλλον  τρόπο  να  δείξουν  τι 

αισθάνονται.  

Με  αναγνώριση  προτύπων,  επίσης,  ασχολήθηκαν  και  σε  σχετική  τους  εργασία  οι 

Qing Chen, Nicolas D. Georganas, Emil M. Petriu  [2]

.

 Στο εγχείρημά τους επέλεξαν να 

αναγνωρίσουν έναν άλλο τρόπο έκφρασης των ανθρώπων, τις χειρονομίες. Θεωρούν ότι 

οι  τύποι  εισόδων  που  δίνονται  μέσω  πληκτρολογίου  ή  ποντικιού  είναι  πλέον  πολύ 

απαρχαιωμένοι  σε  σχέση  με  τα  όλο  και  πιο  εκσυγχρονισμένα  συστήματα  εικονικού