Σχεδιασμός και υλοποίηση ενός έξυπνου παιχνιδιού για τη συναισθηματική 

παρακολούθηση και το γονικό έλεγχο ενός παιδιού 

 

 

112 

 

ενσωματωμένο  σύστημα  με  τη  μορφή  και  τις  λειτουργίες  ενός  έξυπνου  παιχνιδιού.  Ο 

μικροϋπολογιστής που χρησιμοποιήθηκε, όμως, για το σκοπό αυτό δεν επαρκούσε, από 

άποψη υπολογιστικής ισχύος, για να υποστηρίξει τόσο την τροφοδότηση του αλγόριθμου 

με  εικόνα  πραγματικού  χρόνου,  όσο  και  την  επεξεργασία  της  για  την  παραγωγή 

αποτελεσμάτων  συναισθήματος.  Πιο  συγκεκριμένα,  οι  λειτουργίες  της  ανίχνευσης  και 

της αναγνώρισης μπορούν να γίνουν κανονικά, αλλά η καθυστέρηση που εισάγεται είναι 

αυξημένη με αποτέλεσμα η απόκριση της εφαρμογής να μην είναι πραγματικού χρόνου. 

Για το λόγο αυτό ήταν επιτακτική η ανάγκη για την χρήση και την επικοινωνία με τον 

υπολογιστή,  που  διαθέτει  αυξημένη  επεξεργαστική  ισχύ,  ώστε  να  αναλάβει  την 

επεξεργασία  των  δεδομένων  βίντεο  και  να  εξάγει  τα  συναισθήματα  που  ανιχνεύονται. 

Κατά τα λοιπά, ο μικροϋπολογιστής συνεχίζει να παίζει σημαντικό ρόλο στο σύστημα, το 

οποίο εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται ως ενσωματωμένο. 

Αφού  αποφασίστηκε  ότι  το  σύστημα  στην  ολοκληρωμένη  που  μορφή  θα 

αποτελούνταν  από  δύο  συσκευές,  τον  υπολογιστή  και  τον  μικροϋπολογιστή,  το 

πρόβλημα  που  προέκυψε  ήταν  αυτό  της  επικοινωνίας  μεταξύ  τους.  Ο  υπολογιστής 

έπρεπε  να  λαμβάνει  τα  δεδομένα  εικόνας  από  τον  μικροϋπολογιστή  και  ο 

μικροϋπολογιστής  να  λαμβάνει  το  μήνυμα  με  την  επιλογή  του  τραγουδιού,  βασισμένο 

στο  συναίσθημα  που  ανιχνεύτηκε.  Στο  πρώτο  σκέλος  της  επικοινωνίας  βοήθησε  το 

εργαλείο  Motion,  που  προσφέρει  πρόσβαση  στην  εικόνα  της  κάμερας  μέσω  IP 

διεύθυνσης  και  το  OpenCV  που  μπορεί  να  ανοίξει  προς  επεξεργασία  βίντεο  από 

οποιαδήποτε  διεύθυνση.  Για  το  δεύτερο  σκέλος  της  επικοινωνίας  αναπτύχτηκε  η 

σύνδεση  socket  για  ανταλλαγή  μηνυμάτων  από  τον  υπολογιστή  προς  τον 

μικροϋπολογιστή.  Όλα  τα  παραπάνω  ήταν  εφικτά  αφού  οι  IP  διευθύνσεις  των  δύο 

συσκευών ήταν γνωστές. 

Για να γίνει, όμως εφικτή η επικοινωνία τους σε οποιοδήποτε δίκτυο, δεν έπρεπε να 

ληφθούν  ως  δεδομένες  οι  IP  διευθύνσεις,  αλλά  έπρεπε  να  λαμβάνονται  δυναμικά  και 

αυτό  είναι  και  το  τελευταίο  πρόβλημα  που  αντιμετωπίστηκε.  Η  IP  διεύθυνση  του 

μικροϋπολογιστή  στέλνεται  σε  έναν  ενδιάμεσο  server  στον  οποίο  έχει  πρόσβαση  ο 

υπολογιστής  για  να  διαβάσει  και  να  γνωρίζει  πλέον  από  πού  θα  λάβει  το  βίντεο  προς 

επεξεργασία και πού θα στείλει τα αποτελέσματά του.